Gdy tango sączy się…

w 20-tym roku młodej Polski

stoję przy domu

pośród sadów

w bielonym miejscu

wśród obłoków

Zadzieram głowę

na niebie skowronki

opuszczam ramię

w dole złote łąki

opuszczam życie me

widzę emocje uczucia

opuszczam sam siebie

w dawne się czasy zapuszczam

Syn ojca po matce warszawski

syn lasów

powstaję i padam zawczasu

ku wierszom kieruje się ręka

Gdy tango sączy się

gdzieś z 20-tego roku Młodej Polski

jestem na błoniu gdzie źrebięta

z gitary strun płynie moja krew

wokół Lotniczej szkoły

krąży rumak rączy

co mija ma być utracone

co utracone na wieki nas łączy

Krew w żyłach rozbudza wspomnienia

Pół wieku później na łące nad rzeką

wypijam kufel nostalgii niechcący

pochylam głowę nad szumną młodością

było cudownie

nikt mi nie zaprzeczy

siedemdziesiątych lat melodię

zawdzięczam chłopcom

których cięto szablą

słońce mi złoci horyzont

Bzy kwitną ...

Padam i wstaję przed Minioną Bitwą.

     Rajmund Dobrzyński  2013 Dęblin